[ʋɘr]
1. дуть;
çил вĕрет дует ветер;
вĕрсе кăлар выдуть;
вĕрсе кĕрт вдунуть;
вĕрсе тултар (хăпарт) надуть (напр. шар);
вут вĕрсе
чĕрт раздуть огонь
2. уст.
произносить наговор, заклинание
En: 1. to blow;
vĕrse kălar to blow up;
vĕrse kĕrt to blow in;
2. to conjure
Tr: üfürmek